Vier dagen in de week heb ik intensieve fysiotherapie voor arm, been, balans en conditie. Noortje, Dennis, Rick, Remco en Paul zijn ‘mijn special team’ van fysiotherapeuten van Paul Klaver uit Naarden. Een topteam, maar ze laten mij wel verdraaid hard werken. Maandagochtend was het Noortje die mij drie uur achter elkaar liet werken op het VU Sportcentrum in Buitenveldert. Ook allemaal zulke aardige mensen die alle ruimte geven om mij weer stappen verder te kunnen laten maken. Maar Noortje nam me mee naar het ruige terrein van het natte gras. Daarover moest ik heen en weer blijven lopen. Eerst met vierpoot stok, daarna met een enkele stok en uiteindelijk zonder stok. Zonder stok! Ach… ik blijf verrassen toch?!
Learn More
Wat een mooi weekend weer. Zaterdag met René naar de yoghurt bar van Jip geweest, naar het Leidseplein, naar de bloemenbar bij Wiebe en naar hen thuis (waar we lekker hebben gegeten). Zondag naar Renkum met Jan, waar Don zijn verjaardag vierde en daarna kwam prof. Scherder bij me thuis op bezoek. En dan te bedenken dat het weekend nog niet eens voorbij is. En ik heb deze week ook lekker gegeten bij Hidde, geborreld met Nanne, Max en Pepijn en nog veel meer. Ik ben terug!
Learn More
Het is nu echt bijna klaar: mijn nieuwe huis. De meeste meubels zijn er, maandag worden de gordijnen opgehangen, er is internet, telefoon en verwarming. Het servies is er, de pannen komen en de bouwvakkers zijn bijna klaar. Ik heb waanzinnig veel afstandbedieningen. Voor bad, wc, serreramen, tv’s, stereo en dan nog ergens een voor. Maar het is een plaatje. Over ongeveer een week ga ik er overdag naar toe en dan langzaam ook de nachten. Het adres: Speerstraat 3, 1076 XM Amsterdam.
Learn More
Na alle muziektherapie bij Thomas in Atlanta, ben ik nu begonnen bij Elsbeth in Amsterdam. Dat is er erg leuk. We zingen – en spelen – veel van The Beatles, maar volgens Elsbeth is het erg goed als ik ook Nederlandse liedjes ga zingen. Daarmee gaat mijn Nederlands nog verder vooruit is de bedoeling. Ik speel ook een paar instrumenten, zoals de xylofoon. Leuk, maar toch liever gitaar!
Learn More
Zondag ben ik met Dominique en Esther naar oma Joke geweest. We hebben heel wat in te halen samen omdat we elkaar maandenlang natuurlijk niet hadden gezien maar alleen gesproken. Oma ziet er goed uit en het was erg gezellig. Ze was erg onder de indruk toen ik met mijn rechterhand haar neus aan kon raken. Dat had niemand een tijdje geleden gedacht dat dat zou kunnen. Zij was trots – en ik ook!
Learn More
Mijn nieuwe bed is er! Een heerlijk bed dat elektrisch bediend kan worden. Hoofdeind, voeteneind: alles kan omhoog en omlaag. Het wordt echt een lekkere slaapkamer. Jip en India hebben samen met mij het bed geprobeerd en we kunnen alle drie zeggen: het ligt heerlijk! Jammer dat ik nog even moet wachten om in mijn nieuwe huis te slapen. Over een week moet alles echt helemaal klaar zijn. Ik kan niet wachten!
Learn More
Met mijn nieuwe autootje kom je nog eens ergens. Bij de zuster van Evelien bijvoorbeeld aan het strand in Katwijk. Die heeft twee heel lieve dochtertjes. Een tweeling die je niet uit elkaar kunt houden. Zat ik ineens met allemaal meisjes om me heen! Het zal toch niet door de rode bekleding van mijn Fiatje komen? (-;
Learn More
Dat was een verrassing zaterdagmorgen. Ik moest een stuk vroeger opstaan en we gingen na het ontbijt meteen naar Hoofddorp. Daar stond een witte Fiat 500 met knalrode bekleding te wachten. Voor mij. Dan kan Evelien me bijvoorbeeld op en neer brengen naar therapie, naar vrienden en overal waar ik naar toe moet. Vandaag gaan Evelien en ik naar Katwijk met de Fiat. Genieten! De Fiat is natuurlijk niet nieuw, maar ziet er superstrak uit.
Overigens moest ik wel lachen toen er een grote rode strik door de dealer op de motorkap – nou ja – op het motorkapje was geplaatst (-;
Learn More
Mijn huis is deze week klaar. Het is een paleisje geworden. Maar voordat ik er in kan, moet alles natuurlijk nog wel mooi worden ingericht. D0minique en Yvonne (op de foto) helpen mij daarbij en ik ben met ze de afgelopen dagen winkel in-winkel uit geweest. En volgende week vrijdag komt het eerste al binnen: een heerlijk bed. een loungebank, een recliner, een eettafel met stoelen, een zitje voor in de serre, een logeerbed en meer. Ook heb ik het servies al uitgezocht. Lekker kleurig allemaal.
Vandaag komt de mevrouw van de gordijnen en dan begint het echt mijn thuis te worden. Ik kan niet wachten!
Learn More
Zondag was ik op een te gek feest van Evert en Robert. Daar waren veel leuke mensen die ik ken, maar ook mensen die ‘nieuw’ voor mij waren. Zoals Bridget. En ik kan zeggen: ze is echt heel leuk! We hebben heel veel gepraat en gedanst. Ik denk dat het voor het eerst is dat ik een beetje gedanst heb in bijna twee jaar. En het leuke is dat Bridget beloofd heeft met me mee te gaan lopen als ik de Marathon van New York ga rennen. Dat staat!
Learn More
Dat was een leuke zaterdag! Om 12 uur haalde René mij op om met Yvonne en hem lekker koffie en yoghurt te gaan eten bij de trendy zaak waar Jip werkt op de Albert Cuyp: de Yoghurt Barn. Superlekker. Maar daarna nog even lekker mensen kijken op het Leidseplein, haring en tonijn halen bij Wiebe, schaken met Mees bij hen thuis en daarna lekker eten. Zo mag het van mij wel elke dag even zaterdag zijn (-;
O ja: het schaken met Mees ging best goed.
Learn More
Voor het eerst na Atlanta had ik een afspraak met ‘mijn’ neurochirurg dr. Peerdeman. Ik was er met Dominique, papa en Evelien (rechts op de foto). Nou, dr. Peerdeman was diep onder de indruk van mij. Zo zelfs dat ze me vroeg of ik in 2016 samen met haar een groep studenten toe wil spreken over wat er allemaal met mij gedaan is, wat ik zelf gedaan heb en hoe ik teruggevochten heb en teruggekomen ben. Nou, dat vraagt ze me niet als ze niet trots op me is. Natuurlijk heb ik ja gezegd.
Learn More
Dat was een heel bijzonder moment woensdag toen ik in het VUmc was. En wat bijzonder dat zoveel mensen mij nog herkenden. De dames van het restaurant, de verpleegkundigen van de afdeling 2C en de artsen van de Intensive Care waar ik toen 7 weken heb gelegen. Niet dat ik me iets van de IC kon herinneren, maar het was wel heel bijzonder om te zien waar ik lag en de arts mevrouw Spoelstra die mij heeft ‘ingenomen’ toen ik met de ambulance bij het VUmc werd binnengebracht. Het voelde goed en iedereen was erg onder de indruk van hoe ik er uit zag en wat ik allemaal weer kan. Een opsteker! En dankjewel iedereen bij het VUmc die mij zo heeft geholpen!
Op de foto een aantal heel lieve verpleegkundigen van de afdeling 2C. Rechts staat Annette. Haar voetmassages mis ik nog elke dag (-; Maar ze heeft me beloofd dat ik er binnenkort weer een krijg!
Learn More
Pimmetje is weer erg aan mij aan het wennen na een kleine twee jaar. Mijn kat komt nu weer spontaan naar me toe en springt zelfs op mijn schoot. Toegegeven, dat doet hij bij Evelien ook, maar hij laat zich weer lekker knuffelen, aaien en vraagt mij om eten.
Vandaag ook even met papa gepraat over hoe geweldig ik het doe in zijn ogen. Toen we naar Atlanta gingen had hij het gevoel dat we in de Olympiastraat het beneden helemaal aan moesten passen. Met een bed beneden, beugels bij de wc, de kleden uit de kamers, sommige deuren er uit. Maar ja: dat is dus helemaal niet nodig. Ik loop gewoon overal naar toe, loop de trappen op, ga onder de douche (wel nog met een krukje en een klein greepje) en slaap in mijn oude kamer in mijn eigen bed.
Tsja… papa kan wel eens te snel zijn. Net als met de auto die hij gekocht had omdat daar de rolstoel dan gemakkelijk in mee kon en ik gemakkelijk in kon stappen. Nou, als het aan mij ligt kan die ingeruild worden (-;
Learn More
Alsof ik nooit ben weggeweest: ik ben de afgelopen drie dagen al vier keer naar de glasbak gelopen. Die staat ongeveer 100 meter verder en ik draag dan de lege flessen met mijn rechterhand en stop ze ook met rechts in de glasbak. Erg leuk! Alleen jammer dat ik zelf niets uit de glazen flessen mag drinken. Maar ach, dat komt misschien ooit wel weer (-; En ik mis het niet.
Learn More
Recente reacties