Voor het eerst in twee jaar weer terug op het Rembrandtsplein. Ik was eerst met papa naar de film gegaan: American Sniper. Mooie film, die ik eigenlijk al in Atlanta had willen zien maar daar was het nooit van gekomen. Het is wel wennen om hier op straat te lopen. Vaak kijken mensen niet waar ze lopen, vaak zijn de doorgangen smal en als je niet uitkijkt wordt je zo onder de voet gelopen. Ik vertik het toch echt om in een geel fluorescerend vest met een zwaailicht op mijn hoofd te lopen. Maar ik heb ook niet altijd een bodyguard als papa naast me die alles in de gaten blijft houden. Mijn oproep aan iedereen: kijk waar je loopt en bots niet tegen mensen zoals ik. Dankjewel.
Learn More
Samen met papa na de film lekker gegeten bij Schiller op het Rembrandtsplein. Bleek de Brasserie het decor te zijn van Humbertyo Tan’s RTL Late Night. We konden (gelukkig) alleen een 3-gangen diner bestellen. Ik had zalm met piccalilly-ijs vooraf. Daarna een rib-eye (medium rare) en als toetje een chocoladetaartje met verveine ijs. Allemaal erg lekker. En toen we klaar waren konden de mannen verder met de voorbereiding van de show.
Learn MoreOok op Tweede Pinksterdag gaat mijn werk gewoon door. Noortje had ook haar Tweede Pinksterdag ‘geofferd’ aan mijn therapie die werkelijk elke (werk)dag door gaat. Het begon met buiten lopen. Zonder stok. Door de zandbak, tussen de bomen door, een heuvel op, een heuvel af, op het gras en het grind… Noortje is best wel streng met mij, maar het resultaat is er ook naar. Net als de sessies die ik met Dennis, Tim en Remco heb, brengen ze me elke dag weer een paar stappen verder.
Speciaal voor jou: Op een mooie Pinksterdag, begeleid door mijn vrolijke stappen in het gras. Alsof het ballet is – nou ja…!?!
Learn More
Zondag zijn ze weer vertrokken: Roline, Howard en LeeLee. Met de trein naar Düsseldorf, omdat je met de KLM en Delta voor de helft van de prijs naar Atlanta vliegt vanuit Duitsland dan wanneer je dat doet vanuit Amsterdam. Ik heb met ze genoten. Jammer dat Kathy en Rick er niet bij waren, maar omdat we gisteren Indisch thuis hebben gegeten, waren ze er toch een beetje bij.
Howard en LeeLee hebben in mijn huis geslapen. Over ongeveer twee maanden zie ik ze weer als ik terug ga voor een refresher in Atlanta. Dan ga ik een maand hard werken in Beyond Therapy en zie ik mijn vrienden daar weer allemaal. Ik kan bijna niet wachten, want Atlanta is ook een beetje mijn tweede thuis geworden.
Nog even en ik ben er weer!
Learn More
Vrijdagavond was supergezellig. Stanny uit Engeland, Roline en Howard uit Atlanta en LeeLee uit Florida: ze zijn er allemaal. We hebben natuurlijk eerst even ‘het Pleintje’ gedaan bij Wiebe om daarna echt Nederlands te eten bij Anno 1890. Lekker asperges, tong, saté en voor mij natuurlijk een Black Angus Steak.
We zijn best vroeg naar huis gegaan omdat iedereen een beetje moe is, maar we gaan dit weekend er lekker tegen aan! Voor mij met vrijdag en (zelfs) maandag therapie, maar ook volop tijd voor ontspanning met mijn Amerikaanse vrienden.
Learn More
Vandaag wordt voor mij ene heel bijzondere dag. Stanny is uit Londen aangekomen en logeert bij ons. Maar vandaag komen er nog drie lieve vrienden bij: Howard, Roline en LeeLee komen vanmiddag aan uit Atlanta. Zij blijven een paar dagen bij mij, zodat ik hen Amsterdam kan laten zien. Het wordt een gekkenhuis. Zeker omdat ze zo waanzinnig leuk zijn en het ook in Atlanta altijd erg lachen met ze was. Dus als je een luidruchtig groepje leuke mensen voorbij ziet komen in Amsterdam, dan ben ik er daar zeker een van. Net als Howard, Roline en the gang! I will keep you posted!
Learn More
Was even leuk vanmiddag met Jonathan, Pepijn en Nanne bij mij thuis in de Speerstraat. Mijn matties, die rechts boven mij wonen, kwamen even langs voor een spelletje Wii en een jamsessie op mijn elektrische Strat de Luxe. Jonathan speelde en ik zong een aantal classics van The Beatles. |Evelien was zwaar onder de indruk. Maar ja, zij komt dan ook uit Katwijk (grapje!).
Een topmiddag gehad. Zo fijn om vrienden om je heen te hebben!
Learn More
Vandaag kwam de baas van Aretech uit Amerika bij mij op bezoek: Joe Hidler. Joe heeft de ZeroG uitgevonden: een track met een Zero Gravity harnas. Ik heb in het Shepherd Center daarin leren lopen, zitten, opstaan, balanceren en… heb er mijn zelfverzekerdheid en vertrouwen mee gekregen dat ik ook werkelijk durfde te gaan lopen. Natuurlijk niet alleen met de ZeroG, maar het was wel het beste hulpmiddel dat ik gehad heb en dat mij ècht heeft geholpen om verder te komen. Alle therapeuten daar werken ook heel graag met dit systeem.
Joe zit zelf in een rolstoel nadat hij ongeveer op mijn leeftijd zijn rug had gebroken. Nu is hij in Nederland voor een congres waar hij samen met de mannen van Hankamp een paar presentaties zal geven over de ZeroG. Het was erg leuk om hem ontmoet te hebben. Zo blij dat hij de ZeroG heeft uitgevonden!
Learn More
Zaterdag is mijn grote vriend professor Erik Scherder weer bij mij thuis langs gekomen om te kijken hoe het met me gaat. En… hij was hartstikke trots over hoe ik vooruit ben gegaan. Hij vond het geweldig dat ik een stukje zonder stok in huis liep, maar helemaal op hoe ik met mijn arm en hand vooruit ben gegaan. “Waanzinnig grote stappen” noemde hij het zelfs.
Professor Scherder was ook erg onder de indruk hoe ik met de Saebo Rejoyce oefende. Met die revalidatie spelcomputer kan ik alle handbewegingen trainen. Microbewegingen noemen ze dat, maar dat zijn alle bewegingen die je ongemerkt allemaal met je hand kunt maken maar die ik me weer helemaal aan moet leren. In één ding was de professor erg streng: ik moet nog meer mijn rechterarm en -hand gebruiken vond hij. En tsja… wie ben ik om hem tegen te spreken. Want hij weet zeker dat ik nog heel veel verder ga komen!
Learn More
Yvonne heeft me ’s middags op Hemelvaartsdag opgehaald voor een middag met René en Niels. Superleuk. We hebben gekaart, gekookt (René deed voor het laatst dit seizoen de fazant) en ik heb mijn lekkere whisky gedronken. Whissin – zoek maar eens op. Het ruikt heerlijk en smaakt prima. René heeft geloof ik de hele voorraad in Nederland opgekocht, dus voorlopig zit ik goed.
Topmiddag en -avond. Het was een drukke dag. Met mijn nichtjes uit Delft, een ochtend therapie met Dennis (drie uur hard werken – ook op Hemelvaartsdag), papa die boodschappen heeft gedaan zodat mijn koelkast en vriezer vol zitten en dan deze avond erbij.
Heerlijk!
Learn More
Na bijna een jaar heb ik mijn Delftse nichtjes Chrissy, Isabel en Rosalie weer gezien. Ze kwamen met Ton en Jane naar mijn huis en we hebben lekker bijgepraat, ge-wii-t en wat gedronken. Zij vonden mijn huis mooi, maar ze waren allemaal nog meer onder de indruk van hoe ik vooruit ben gegaan. De laatste keer dat ze me gezien hebben zat ik nog in een rolstoel en sprak ik nog niet zo goed.
Ik heb een mooie plant voor mijn huis gekregen. Het was erg gezellig en ze komen binnenkort weer een keertje langs. Altijd gezellig!
Learn More
Johan is na een klein jaar studie in China weer even terug in Amsterdam. We hebben een heel gezellige middag gehad met veel bijpraten, wii-en (hij heeft enorm gewonnen) en even een terrasje samen met Willem-Geert.
het was als vanouds en supergezellig. Maar volgende week gaat Johan naar Londen om zijn studie af te maken. Gelukiig kan iknhem daar op gaan zoeken omdat ik van papa nog een reisje Londen tegoed heb. Dat komt erg goed uit.
Johan heeft me voor het laatst gezien in het begin van Atlanta. Hij was erg onder de indruk van hoe ik vooruit ben gegaan. Altijd leuk om te horen.
Learn More
Van Hankamp Rehab heb ik hem een paar weken in bruikleen: de Saebo Rejoyce. Dat is een geweldige spelcomputer met een heel speciale arm. In het spel krijg je opdrachten: sleutel omdraaien, knop dra
aien, knijpen, muntje optillen, dop van een pot draaien en veel meer handbewegingen moet je maken om de spellen goed uit te spelen. Dat is helemaal bedoeld voor de microbewegingen met mijn rechterhand. En inderdaad: elk spel gaat steeds ietsje beter. Dat houdt de Rejoyce ook bij. Echt een geweldig apparaat. Als je een keer zelf wilt zien hoe hij werkt? Kom eens langs! Evelien of Gijs zorgen er wel voor dat het extra moeilijk wordt door me tegen te houden. Dan kan ik zelf met mijn lichaam niet meedraaien.
Woensdagmiddag met mijn oud-huisgenoten – en huidige bovenburen – Max, Pepijn en Nanne lekker Wii gespeeld. Nu loopt Pepijn nog in het gips, maar alle drie kunnen links en rechts bowlen met volle kracht. En wie denk je was de winnaar van de Speerstraat Bowling Competitie? Precies. Ik wil mijn naam wel opschrijven, maar dat is niet nodig. Dat weet iedereen zo wel. Jammer mannen, maar het was weer ouderwets gezellig. Op naar de volgende ronde!
Learn More
Vanochtend lekker ontbeten onder de hoede van papa. Daarom is de appel wel gesneden, maar niet geschild. Dat kan hij niet zo goed. Tenminste – als je nog iets van de appel om te eten over wilt houden. Maar ik heb hem wel weer laten zien dat ik op de goede weg ben: ik heb de stukjes appel met mijn rechterhand opgeprikt en ‘op rechts’ gegeten. Elke keer weer een grote overwinning. En papa? Die was hartstikke trots natuurlijk. Mag ook wel!
Learn More
Recente reacties