Natuurlijk hebben we weer bij Ted’s Montana Grill gegeten (bizon steak) en bij de Cheesecake Factory (de kobe burger). Dat is voor mij feest. Ik zou er wel vaker naar toe willen, maar we eten heel vaak thuis. Dat is ook niet verkeerd, want Dominique kookt zalig.
Learn MoreOma Cecile is terug naar Nederland en papa is in Atlanta aangekomen en we hebben met z’n allen Pasen gevierd bij Sarah en Lee. Met ook Roline, Howard en Meyers en een vriendin van Sarah: Anne. Het was erg gezellig en ook superlekker.
We hebben het eier-tik-spel gedaan en een superbrunch gehad. Vooral ook de hartige croissant-breadpudding was super. En de taart: goddelijk. Sarah kan echt koken als een topchef.
Het was een super-Pasen. Maar ook Pasen 2014 zal ik altijd herinneren toen we met heel vrienden bij mij thuis op de Olympiastraat Pasen hebben gevierd. Toen zat ik nog in een rolstoel en moest het avontuur in Atlanta nog beginnen!
Learn MoreIris van Herpen is een heel eigentijds Nederlandse modeontwerpster en ze is hot. Ook hier in Amerika. Ze heeft een waanzinnige tentoonstelling in het High Museum hier. Daar ben ik samen met Dominique en oma Cecile naar toe geweest.
Ik moet zeggen: het was erg mooi wat ze maakt. Maar of het iets is om te dragen? Was het maar waar dat ik veel dames in haar ontwerpen tegen kwam 😉
Learn MoreDit is de opslagruimte bij Beyond Therapy met de sportrolstoelen. Allemaal snelle stoelen in frisse kleuren. Gelukkig heb ik ze niet meer nodig, maar ik sport als een gek. Ik heb er met een paar mensen over gesproken, maar als het even kan wil ik dit jaar graag meelopen in de Peachtree Road Race. Dat is op 4 juli en dan komen meer dan een miljoen mensen kijken! Meer dan een miljoen!
Ik ga proberen of ik me in kan schrijven en een startnummer krijg. Een paar mensen hebben al aangeboden met me te trainen, mee te lopen en te helpen om zo’n nummer te bemachtigen. Ik hoop zxo dat het lukt. Ik heb er namelijk enorm veel zin in.
Learn MoreIn Atlanta hebben we veel goede vrienden. Sarah en Lee bijvoorbeeld. Maar ook Howard en Roline. En Kathy en Rick. En Meyers. En niet te vergeten mijn buddy Barrett.
Barrett was er meteen al de eerste dag dat we in Atlanta waren. We hebben lekker bijgepraat en zijn samen ook even op pad gegaan. Ook naar zijn tante die in Atlanta woont.
We hadden al snel ook een leuke avond met Sarah, Lee, Howard en Roline. We hebben lekker geteten in een nieuw restaurant en daarna bij Lee nog even na geborreld. Alsof we nooit weg waren geweest.
Learn MoreOp 14 maart was het weer zo ver: lekker voor 6 weken terug naar het Shepherd Center in Atlanta. Met veel fysio in Beyond Therapy en speech en muziek in het Shepherd Pathways. Nancy, mijn counselor, is voor zichzelf begonnen en die zie ik twee keer per week. Zij begrijpt mij als de beste en weet precies wat mij allemaal bezig houdt.
Ik ben met Dominique en oma Cecile heengevlogen. We wonen weer in Post Alexander – alleen in een ander appartement. Iedereen is erg blij om ons weer te zien. En wij hen.
Howard heeft ons opgehaald op het vliegveld. Voor de bagage hadden we alleen een extra taxi nodig (-;. En woensdag begin ik al met mijn werk.
Learn MoreDit vind ik nou een leuke foto. Mijn grote vriend dr. Henk Eilander was ook op het congres, Hij heeft ook gesproken met Ron Seel en Gary Ulicny van het Shepherd die hij kent van die keer dat hij mij in Atlanta heeft opgezocht. Henk werkt zo hard dat hij ook wel eens mag genieten. Daarom werd Henk meteen opgezocht door Hollandse meisjes. Terecht!
Learn MoreIk heb hem gemist, maar de grote baas van het Shepherd Center in Atlanta was even in Nederland. Hij sprak samen met papa op het 11e wereldcongres van de IBIA. Gary is een heel bijzondere man die ook heeft toegezegd dat hij ons op alle mogelijke manieren zal helpen met het opzetten van een aparte kliniek voor jongeren met hersenletsel. En wat zo leuk is: hij heeft ook haring gegeten!
Learn MorePapa heeft een presentatie gegeven op het 11e congres van de International Brain Injury Association. Ik ben dan best een beetje trots op hem omdat hij daar dan staat tussen allemaal professoren, onderzoekers en andere specialisten. Papa heeft een oproep gedaan aan iedereen op het congres om zich niet langer te verschuilen achter allerlei beperkingen. Of het nu om gebrek aan geld of kennis gaat.
Learn MoreIk heb er weer één te pakken! Een van de (nog resterende) 11 grijze borstharen van papa. Ik had met hem afgesproken dat ik ze er allemaal, stuk-voor-stuk, uit mocht trekken met mijn rechterhand. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan en ik heb vandaag mezelf overtroffen. Met één beweging had ik een grijze haar tussen duim en wijsvinger van mijn rechterhand en ineens hoorde ik een gilletje. Tsja: ik had hem te pakken! Nu heeft papa nog maar 10 borstharen en ik kan je zeggen dat die ook snel zullen sneuvelen. Maar mijn rechterhand: die wordt steeds beter!
Learn More
Recente reacties