Ik heb echt heel veel leuke sokken. Van vrienden, familie en van therapeuten gekregen. Maar heel bijzonder zijn wel deze sokken die ik van papa heb gekregen. Heb zijn sokken met Spock maar dan wel met uitstekende (uit-stekende) oren! Te leuk. Jammer dat ze onder mijn broek zitten. Maar als je wilt dat ik met zijn oren flapper, dan doe ik mijn broekspijp wel even iets omhoog voor je (-;
read moreHet zit er op. Vandaag weer terug naar Ansterdam. Alles is gepakt en ik ben best verdrietig om afscheid te nemen van iedereen hier. Ik voel me thuis bij de Shepherd en merk dat de mensen mij hier zoveel verder brengen. Gelukkig ga ik in januari weer terug. Gisteren de bonte avond in Ted’s. Met een grote bizon steak. Heerlijk. Ik had mijn oudjes uitgenodigd. Was gezellig en daar afgesproken dat we elk jaar twee Kerr terug gaan!
read moreHet is zo lekker dat ik weer zelf het zwembad in kan. Dit weekend even met Dominique en papa lekker bij en in het zwembad gelegen en gezwommen. Papa stond helemaal versteld hoe snel ik door het water liep en zwom. Over papa gesproken: die is eigenlijk veel te weinig buiten geweest. Hij heeft nog geen kleurtje, dus als je hem in het zwembad ziet is het een beetje een witte walvis. Wel een attractie! Maar hij heeft mij beloofd dat dat gaat veranderen!
read moreDat is nog eens een verrassing: in de Lenox Mall staat een stand van de Macaron Queen. Nu ben ik natuurlijk een groot liefhebber en kenner van macarons, dus dat was dubbel genieten toen ik ze in Amerika ook in riante mate aanwezig zag. Maar dat is nu typisch Amerika: dan wel meteen in 30, 40 smaken! Ik heb me ingehouden, maar als ik er weer langs loop weet ik niet of ik de verleiding weer kan weerstaan.
read moreShepherd Pathways wordt verbouwd. De residence, waar ik van juni 2014 t/m november 2014 heb gewoond, wordt helemaal verbouwd tot nieuwe kantoren, extra therapieruimten en moderne faciliteiten. Dat is best gek want als ik dus in Pzthways ben voor therapie, zie ik de bekende mensen van de residence niet elke keer. Zij zitten nu in een villa met de in-patients . Ook vlakbij, maar toch anders. Gelukkig zijn wel alle andere bekende gezichten steeds om me heen. Theresita, dr. Fadia, Etta, Thomas, Nancy, Bridget, Reena, Aunie, Amelia em nog veel...
read morePapa was er al met Dominique geweest en nu ben ik zondag met Do samen naar CineBistro gegaan. We hebben de film The Man from U.N.C.L.E. gezien (een aanrader – schijnt een remake te zijn van een bekende tv-serie uit de jaren zeventig en tachtig). Maar dan wel in de dikke stoelen van CineBistro. Daar kun je tijdens de voorstelling lunchen of dineren. En omdat wij er ’s middags waren, werd het dus de lunch. Heerlijk kip- en garnalenpopcorn gegeten met een frisje. Die popcorn is geweldig. Lekker snacken met tussen de popcorn een als...
read moreDe afgelopen twee dagen waren heel bijzonder. Niet omdat ik elke dag moest douchen na de therapie (ze hebben me echt in het zweet laten werken bij Shepherd Pathways), maar ook omdat ik twee waanzinnig leuke avonden achter de rug heb. Donderdag ben ik uit eten gegaan met Kira die ik in Atlanta heb leren kennen. Gezellig in de Cheesecake Factory gegeten en vel verteld over Amsterdam. Misschien komt ze een keer. Vrijdag ben ik samen met Howard en Roline de hort op gegaan. We hebben gegeten bij Ted’s Montana Grill, maar ook nog heel wat...
read moreEr is veel veranderd bij Shepherd Pathways. Zo is de residence die naast de kliniek ligt helemaal verbouwd. Het wordt een vast onderdeel van de kliniek en alle kantoren gaan daar bijvoorbeeld ook naar toe. De residence zit nu in een mooie villa op ongeveer een halve mijl van Pathways vandaan. Daar zijn ook mijn twee favoriete verplegers: Gloria en Lucius. Gloria is geen dag ouder geworden en Lucius blijft imposant. Zeker nu hij er ook nog eens een baard bij heeft gekregen. Ik ben zo gelukkig dat zij beiden in mijn leven zijn gekomen!
read moreDat is het leuke van Atlanta: het weer. Bij ons appartement is een heel mooi zwembad en elke dag lig ik daar wel even in Nou ja: liggen is misschien iets te passief. Ik zwem tegenwoordig al een beetje op mijn rug en loop ook door het water. Zo combineer ik het nuttige met het aangename. Natuurlijk vind ik nog steeds dat alles voor mij veel te langzaam gaat. Ik zou het liefst gewoon mijn oude leven terug willen. Maar dat kost tijd – hoe moeilijk dat ook voor me is. En hoe ver ik kom? Ik hoop heel ver. Daar werk ik aan!
read moreHet leuke van ‘wonen’ in Atlanta is niet alleen het mooie weer, maar ook dat elk appartementencomplex waaninnig mooie barbecues heeft. Wij hebben er hier vier, maar Post Alexander is dan ook best groot. Ze staan bij het zwembad en gisteravond hebben we lekker buiten gegeten. Papa was de grillmaster (nou ja: master tussen aanhalingstekens). We hadden verse hamburgers, kababs, biefstukjes en worsten. Howard heeft erg goed ervan gegeten. Ik was halverwege al klaar zal ik maar zeggen. Gisteren gezwommen en vandaag gaan we weer. Papa...
read more
Recente reacties