Oma is een kleine week geleden gevallen en heeft heel veel pijn gehad. Papa en Dominique zijn een paar keer langs geweest, maar door mijn drukke revalidatie kon ik nu pas naar oma. Ze zat in een rolstoel, maar dat is tijdelijk. Zij was blij dat ze me zag en ik blij om haar te zien. We gaan proberen of oma uit Brabant kan verhuizen naar Amsterdam. Dan is zij – en zijn wij – een stuk dichterbij zodat we elkaar veel vaker kunnen zien. Ik hoop zo dat dat gaat lukken!
Learn More
Zaterdag is Barrett teruggevlogen naar Atlanta. We hebben een topweek gehad. Het is zo leuk om met een collega waarmee je samen in het Shepherd maandenlang therapie hebt gehad een week door te brengen. Je ziet dat ook Barrett vooruit gaat, maar iets minder snel dn een jaar geleden. Maar toch. Stap voor stap wordt Barrett sterker en beter. Dat ziet hij ook bij mij. Hoewel we alletwee vinden dat alles natuurlijk een stuk sneller zou mogen gaan. Maar het is heel inspirerend geweest. Barrett is soms ook streng tegen me en vindt dat ik nog harder moet werken. Dat is gemakkelijk gezegd, maar misschien heeft hij wel een beetje gelijk.
Ik ga Barrett missen. Maar ik zie hem begin volgend jaar weer in Atlanta. En misschien dat hij in de lente weer even naar Amsterdam komt.
Learn More
Gisteren lekker gegeten met Hidde, Johan en Barrett, maar nu – vrijdag – was het de Bonte Avond omdat Barrett morgen weer terugvliegt naar Atlanta. Hij was er te kort. We hebben veel gelachen, veel gepraat en vooral gesproken over hoe het met ons gaat na ons beider ongelukken. Over plannen, de weg er naar toe, het leven van voor het o9ngeluk en nog veel meer. Ik zal hem missen, maar in februari zie ik hem weer in Amerika.
Op de laatste avond heeft Barrett zijn geweldige crab cakes gemaakt. Met de surumi chunks van Wiebe als krabvervanger, want echte krab is wel heel duur. Maar ze smaakten er niet minder om. Probleem is wel dat Barrett geen maat weet te houden. Hij heeft meteen 20 crab cakes gemaakt en één is al maagvullend. Maar lekker! Wow. En we hadden ook nog Dominique’s fruit cobbler toe. Ook al niet al te licht.
Wij zijn nu terug naar huis en Dominique? Die staat nog wel een tijdje in de keuken de oliespetters van Barrett weg te krijgen (-;
Learn More
Het is leuk met Barrett in Amsterdam. Een drukke Amerikaan op sleeptouw. Of is het omgekeerd? Vandaag zijn we een rondvaart gaan maken door de grachten. Erg leuk – zeker ook omdat het niet druk is op de vroege ochtend. We zijn door de grachten en de haven gevaren. Daarna lunch en vervolgens naar het Van Gogh. Het is leuk om iemand je eigen stad te laten zien. Zeker ook omdat Barrett mij weer veel in Atlanta heeft laten ontdekken.
Barrett blijft de hele week. Benieuwd naar de avonturen die we mee gaan maken!
Learn More
Barrett Foster is een heel goede vriend van mij uit Atlanta. Barrett zat net als ik in het Shepherd Pathways en hij is van ver gekomen. Voor mij is Barrett een voorbeeld. Hij loopt weer goed, praat geweldig (wel erg veel) en heeft een heel eigen humor. Ik zal nooit vergeten dat toen ik in een rolstoel naar Atlanta kwam hij 
tegen me zei: “Wow – you have a wheelchair! That’s a real ladies magnet you know!’ En dat is Barrett ten voeten uit. Positief. Zo zelfs, dat ik toen bijna de rolstoel niet eens uit wilde.
Barrett zou eerder komen, maar het zou Barrett niet zijn als hij toen niet ene heel bijzonder ticket had geboekt. Van Atlanta naar New York., van New York naar Moskou en van Moskou naar Amsterdam. Nou, die vlucht heeft hij dus niet gehaald. Maar nu wel. Direct en zonder overstappen.
Barrett blijft een week en we gaan van alles doen. Ook met vrienden eten, Amsterdam bekijken en een heleboel bijpraten. Ik kan veel van hem leren – en hij ook een beetje van mij!
Learn More
Was dat even fijn dat papa in Cuba zat toen het de premièredag van Op Bezoek bij Meneer Green was in de Schouwburg in Den Haag. De Koninklijke Schouwburg. Het was een prachtig stuk waar ik erg van heb genoten. Ik kan iedereen aanraden er naar toe te gaan. Voor mij is het niet alleen leuk om naar te kijken, maar ik moet ook goed mijn best doen om alles te volgen. Zo is het nog een beetje therapie ook.
Learn More
Bij de première van Zij is de Baas ben ik samen met Dominique op de foto gezet door een fotograaf van het blad Vrouw. Helemaal leuk was het toen ik de foto als cover per mail kreeg toegestuurd. Natuurlijk geen echte cover, maar het zou niet misstaan toch?
Learn More
Recente reacties