Donderdag was het dan zo ver. Papa moest zich ’s ochtends vroeg melden bij Dyonne van Reade om een ochtend mee te lopen als stagiair. Zodat hij alles leerde over douchen, aankleden, mijn schoenen, haarwassen en meer. Ik moet zeggen: ik hield mijn hart vast, want als geen ander weet ik hoe onhandig papa soms kan zijn. Het is die ochtend best meegevallen. Ik heb hem als cijfer een drie gegeven – en dat is meer dan hij normaal van krijgt. Ik heb wel moeten lachen om het verpleegsterpak dat voor hem klaar was gelegd.
Daan,
Blij te lezen dat de borrel een succes was.
Nu op naar Atlanta voor je volgende stap.
Goede reis en ik kom je opzoeken nu je zoveel dichterbij komt.
Houston/Atlanta is maar een klein sprongetje.