Daar stonden ze voor de deur: Samira en Richard. Helemaal overgekomen uit Londen. Samira is een beetje als een zusje voor mij en ik ken haar dan ook vanaf mijn geboorte. Samira was ook destijds in het ziekenhuis en bij mijn vertrek naar Atlanta. Maar nu was ze zonder haar kids maar met haar man Richard. Superleuk om hen weer te zien. We hebben veel gepraat, naar mijn nieuwe huis gaan kijken en natuurlijk een visje gegeten want haring hebben ze niet in Londen. Ik heb wel afgesproken dat ik snel ook naar hen ga. Met papa afgesproken dat als ik twintig keer de nachtbrace draag totdat de wekker gaat, we samen een paar dagen naar Londen gaan.
Recente reacties