In Atlanta: de week van 26 januari (2015)

In Atlanta: de week van 26 januari (2015)

De laatste maand is begonnen. Ik moet zeggen dat dat erg onwennig is. Ik ben blij weer terug te gaan natuurlijk om ook alle vrienden weer te zien. Maar ik weet dat ik Atlanta erg ga missen.

Ik ga er dan ook met dubbele energie tegen aan. Bij het Shepherd hebben ze mijn programma nog intensiever gemaakt. Dat wordt zweten. Maar het is wel lekker dat ik de rolstoel alleen nog maar heel sporadisch gebruik als ik lange afstanden moet lopen.

Maandag en dinsdag was het weer druk op de Shepherd. Het zijn ook de laatste dagen met Dominique en mij alleen. Woensdag komt papa weer terug en dan gaan we de laatste weken met z’n drietjes in. Er moet nog heel veel gedaan en geregeld worden. Maar ik weet zeker dat dat met de hulp van vrienden allemaal goed gaat komen.

Ik ben ook voor controle weer naar de voetendokter geweest. Alles is goed en nog even en ik kan weer gewoon zonder verband lopen. Goed nieuws. Minder goed is dat iedereen het nog steeds niet eens is over de braces die ik moet dragen. Zowel ’s nachts als overdag. De nachtbraces zijn best pijnlijk en er wordt nu naar een nieuwe oplossing gekeken.

Woensdag had ik weer counseling van Nancy en muziektherapie van Thomas. Wat een lieve mensen zijn dat. Ik heb dan ook heel veel mensen op de Shepherd gevraagd of ze naar Nederland gaan komen als ik terug ben. Maar in elk geval ga ik elk jaar nog even terug naar Atlanta voor een opfrisbeurt.

’s Middags ook nog oefeningen gedaan (na het ochtendprogramma van drie uur) en ’s avonds papa op het vliegveld opgehaald. Die kan ik nu tenminste weer veel beter plagen nu hij hier terug is.

Donderdagochtend naar de Shepherd. Nu mijn teen weer een stuk beter is, is het programma ook weer intensiever geworden. Papa heeft thuis even gewerkt en ’s middags hebben we thuis een boterham gegeten. ’s Middags veel thuistherapie en daarna de auto gaan omruilen bij Thrifty. We zijn van een witte overgestapt op een zwarte. Gek – het is toch een klein afscheid na zo’n dikke zeven maanden Dodge.

Gelukkig zat er tegenover de Thrifty een Japanner en hebben we lekker sushi gegeten. Dat maakt dan weer een beetje goed (-;

Vrijdag weer lekker naar de Shepherd. Ik heb wel op mijn kop gekregen van papa omdat ik de nachtbrace had afgedaan tijdens het slapen. Tsja, dat ik begrijp ik wel, maar zo’n brace is geen lolletje.

Vanavond zijn we weer naar het spookhuis gegaan met Kathy en Rick. Dat is bijzonder omdat ze (bijna) altijd op reis zijn lijkt het wel. Gezellig. Ik heb een DBB gekregen: een Dikke Billen Beer. Omdat ik met Kathy een keer gesproken had over de dikke billen van veel vrouwen in Georgia. Een gigant van een beer, maar hij kan mee terug!

Lekker gegeten.ook Kim was er. En daarna terug naar huis.

Zaterdag een dag zonder papa die aan het werk was. Met Dominique gaan shoppen, oefeningen gedaan en naar de film geweest. Loft, de Amerikaanse versie van het Nederlandse origineel. Best spannend. ’s Avonds hebben we met Howard en Thomas gegeten bij Zinburger. Erg gezellig weer.

Zondag naar de Outlets gegaan omdat de tas van Kate Spade van Dominique kapot was gegaan. Gelukkig hebben ze bij een andere vestiging nog dezelfde, zodat we een nieuwe krijgen. Verder weinig geluk daar. Papa kon geen broeken kopen omdat de 514 van Levi’s in zijn maat was uitverkocht. Ze hadden alleen maar grotere (en heel veel kleinere (-;).

’s Avonds thuis gegeten en tv gekeken. En toen zat de week er al weer op.

 

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.