De laatste twee dagen Atlanta. Maandag was het een drukke dag met eerst trainen in de Shepherd, want het werk moet gewoon doorgaan. Ik heb hele stukken gelopen zonder kruk. Het filmpje staat op deze site en ik moet heel eerlijk zeggen dat ook ik best wel trots op mezelf was. Wat een einde van acht-en-een-halve maand.
Alle therapeuten hebben afscheid van me genomen. Iedereen had een paar sokken gekocht voor mij. Kleurig, in hun eigen persoonlijke stijl. Zo lief! Ik ga met wel vijftien paar nieuwe sokken terug naar Nederland.
Op het Shepherd ook afscheid genomen van James Shepherd en Gary: de president en de CEO van het Shepherd Center.
En toen naar Shepherd Pasthways. Afscheid genomen van Etta (mijn lieve vriendin uit het archief waarmee ik op de foto sta). Vasn haar heb ik ook drie paar sokken meegekregen. Afscheid van Thersita en Leanne, de case manager en de program director, van de therapeuten en natuurlijk ook van Lucius en Gloria. Het was allemaal zo emotioneel. Ze hebben heel lieve woorden gesproken en een mooie kaart mee gegeven met persoonlijke wensen. Die ga ik inlijsten.
Het is echt en ik kan het niet geloven. Ik ga weg uit Atlanta. Maar ik mag terug komen en zal dat ook zeker doen. Voor opfrissen, verder trainen en mijn lieve vrienden te zien die me weer hebben leren praten, lopen, mijn arm gebruiken en meer. Dankjewel iedereen van het Shepherd Center. Ik ben jullie eeuwig dankbaar!
’s Avonds de Bonte Avond gehad in de Cheesecake Factory. Normaal hadden we die elke keer als iemand terug ging naar Nederland, maar nu ben ik het.
Howard is ’s avonds nog wat spullen op komen halen en we zijn nu helemaal ingepakt. Nou ja: bijna. papa moet zijn kantoor nog opruimen en inpakken.
Nu op naar de laatste nacht in Alexander Road…
Recente reacties