Ik ben aan mijn vijftiende week begonnen en het eind is – gelukkig – nog niet in zicht. Vorige week was best vervelend met de teenoperatie. Het bleek geen ingegroeide nagel te zijn, maar een langdurige ontsteking onder de teen. Waarschijnlijk dateert dat van het ongeluk in juni vorig jaar. Maar de nagel is er helemaal af nu. Gelukkig groeit die weer mooi aan, maar pijnlijk is het. Ik slaap slecht, maar… het revalideren gaat door!
Maandag is papa weer aangekomen. Hij heeft veel lekkere dingen meegenomen van onder ander Herman en Liza (dank je wel voor de mooie chocola en de waanzinnige kaas). Maar ook tijdschriften, drop en een nieuwe lichtgewicht rolstoel. Die kan iedereen gemakkelijk meenemen in de auto. Hij vouwt mooi op, heeft een mooie bekleding en is goed ingereden. papa vertelde mij dat Esther en oom Peter de stoel mee hebben opgehaald in het verre Steenbergen. Ze hebben er allebei een rondje in gereden en dat merk je. Een vrolijke stoel!
Dinsdagochtend was het al meteen om 9 uur botox. Dat is ook geen feestje omdat er bij elkaar wel zo’n acht volle injectiespuiten in me zijn gespoten door de lieve dr. Fadia. Maar ik heb nu toch heel even een momentje gehad dat ik haar niet zo lief vond. Het is wel voor het goede doel.
Even later was er even drukte in het huis toen president Obama letterlijk langs het Shepherd reed op weg naar het Emory ziekenhuis. Wel spannend even.
’s Middags weer controle bij de tenendokter. Gelukkig ziet alles er goed uit en mag ik deze week weer mijn gewone schoenen aan. En toen eindelijk even rust. Lekker in het appartement. Met papa, Dominique en oma Cecile. Heerlijk gegeten en uitgerust. Voor het eerst trouwens een ‘doggy bag’ gehad. We hadden nog zoveel eten over in het oosters restaurant dat Dominique om een doggy bag heeft gevraagd. Dat hebben we vanavond lekker opgepeuzeld.
Woensdag begon met complimenten van Brian, de physical therapist. Ik sta volgens hem veel en veel beter rechtop. Hij werkt erg aan mijn houding. Overigens heb ik vandaag weer mijn gewone schoenen aan (van Theeuwes Orthopedie). Heerlijk.
Vandaag zijn veel mensen in mijn omgeving jarig. Allemaal: van harte gefeliciteerd!
Woensdagavond hadden we een dinner party bij Sarah en Lee. Dominique heeft hen op de Rotary in Atlanta Buckhead leren kennen. Was een topavond. Zo gezellig, zulke lieve mensen en waanzinnig lekker eten. Het is zo fijn om er weer eens uit te zijn. Het is wel wat later geworden, maar ach…
Donderdag was weer een drukke dag. Omdat ik weer mijn schoenen kan dragen, zijn alle loop- en sta oefeningen weer in volle hevigheid hervat. Vandaag stond ik op de loopband, zat ik op een fiets, moest lopen in een harnas… Topsport zou ik willen zeggen.
’s Avonds was het de bonte avond omdat oma Cecile en Dominique morgen vertrekken naar Nederland. Dat is nooit leuk, maar een etentje bij de Cheesecake Factory is dan een kleine pleister op de wond. Lekker Hibatchi Steak gegeten met frietjes van zoete aardappel.
Vrijdagochtend was een verrassing. Dominique kwam alleen met de capo. Ze vertelde dat papa al heel vroeg in de rij was gaan staan bij de Apple winkel. De iPhone 6 is vanaf vandaag te koop en papa had mij die al maanden geleden beloofd. Ik heb namelijk nog een oude 4S dus kan wel een upgrade naar 3 modellen verder gebruiken (-;.
Wat denk je: papa was een van de aller eersten die een iPhone 6 voor mij te pakken heeft gekregen. Hij kwam hem vol trots brengen en toen heb ik – net als Dominique eerder – hem een omhelzing gegeven en mijn rechterarm om hem heen geslagen. Daar stond-ie van te kijken! En ik ook een beetje…
Na de therapiesessies even een power nap en dan eten. Oorspronkelijk wilden we naar de Brick Store Pub, maar het werd het Koreaans restaurant vlakbij Shepherd. Heerlijk. Daar gaan we vaker naar toe. Het was wel jammer dat Dominique en oma Cecile vertrokken, maar gelukkig komt Dominique weer snel terug en oma in november.
Zaterdag met papa naar Lenox geweest. Eerst lekker Starbucks en toen de iPhone 6 helemaal goed in laten stellen bij T-Mobile. Er was iets fout met de voicemail, maar dat werkt nu. We hebben wat Japans gegeten en toen naar het vliegveld om Max I. op te halen. Gezellig dat hij er is. Ook al had zijn toestel een beetje vertraging.
Zondag lekker uitgeslapen en toen meet Max en papa naar Starbucks en toen naar het appartement. Ik heb lieve cadeaus gekregen. Van mijn huisgenoten een mondharmonica, en van Max het boek van Bram Botermans. Dat wordt lachen.
Papa heeft zich in de vinger gesneden en hij bloedde als een rund. Dus van het instaleren van mijn Macbook is niet veel terecht gekomen. Maar dat komt wel. We hebben lekker buiten gebarbecued. En toen naar Shepherd waar we met de wii zijn gaan bowlen. Papa was erg goed, maar ik heb uiteindelijk Max, Lucius en papa erg verslagen. En toen… naar bed,
Recente reacties