In Atlanta: de twaalfde week van 25 augustus (2014)

De week is lekker begonnen met een fris nieuw schema. Weer lekker druk en… zwemmen staat weer op het programma. Ook al is het zwemmen van maandag afgezegd. Jammer, maar dat gaan we in halen.

Na een lange dag van therapie ben ik gezellig naar een café in Decatur geweest: Brick Store Pub. Waanzinnig leuk. Ze hebben daar echt honderden verschillende biertjes. Alleen alcoholvrij hadden ze er maar één. Die heb ik dan maar genomen. Net als de fish & chips waar ze beroemd om zijn. Een soort kibbeling met lekkere aardappel driehoekjes. Het is wel leuk dat ik tegenwoordig de rolstoel in de auto laat liggen en alles lopend doe met mijn vierpoot. Dat voelt goed!

Dinsdag is Evelien een dag meegelopen. Ze wil zien hoe het in Shepherd er allemaal aan toe gaat. Nu ze hier is, kan dat natuurlijk in één moeite door. Ik vind het erg gezellig dat ze er is  ook al is het maar kort. Het is ook leuk te horen dat ze ziet hoe ik vooruit ben gegaan.

Evelien was erg onder de indruk. Na een goed gesprek dat ik zelf heb gehad met mijn case manager Theresita naar papa gegaan. Goede BBQ en hij heeft me ’s avonds teruggebracht.

Woensdag heeft Evelien nog een dagje meegelopen. Ze is echt heel lief en zo leuk dat ze nu hier naar toe is gekomen! Na de therapiedag lekker naar het appartement gegaan en in de zon gezeten. Ik heb zowaar een kleurtje gekregen. Iedereen vindt dat ik er steeds beter uit zie.

Donderdag weer zwemmen. In de ochtend een breakfast outing met het team. Was lekker maar is met name bedoeld dat we er zelf op uit gaan. Ik laat mijn rolstoel steeds vaker staan om te lopen. Voelt lekker, ook al is het soms best een beetje vermoeiend.

In het zwembad heel veel baantjes gelopen. Zonder hulpmiddelen rechtop. Heerlijk! Papa blijft in het zwembad toch een beetje een grijze walvis, maar we hebben een paar leuke en goede afspraken samen gemaakt.

Mijn iPhone is gevallen en het glas is gebarsten. Maar alles werkt gelukkig nog. In de avond zijn we met Barrett erbij naar de Japanner is Roswell gegaam. Erg lekker. We waren best laat terug maar het was weer leuk om Barrett erbij te hebben. Veel gelachen weer.

Vrijdagmiddag was ik best moe van alle therapie en de gesprekken die ik met Nancy, mijn councilor heb gehad. Was best heftig, maar wel erg goed. Ik ben samen met papa ook al plannen aan het maken voor de toekomst. Maar eerst wil ik nog heel veel stappen maken in mijn revalidatie. Gelukkig kan dat hier.

We hebben er een relaxte middag van gemaakt aan het zwembad. Lekker in de zon en een kleurtje gekregen. Op de BBQ hebben we dit keer kip gegrild. En over grillen gesproken: volgende week staat bij Shepherd voor mij ook ‘Grilling Group’ op het program. Dan gaan we met een paar man barbecueën op de binnenplaats. Dat is leuk, maar ook therapie tegelijk. Ik moet staan, moet veilig vlees op de BBQ leggen, draaien en grillen, goed kruiden, opletten en uit serveren. Op naar de gewone wereld!

Zaterdag was heel bijzonder. Klaas, een goede vriend van papa en dus ook van mij, kwam samen met cameraman Erwin naar Atlanta. Ze hadden gewerkt in Chili waar ze prachtige beelden hebben gemaakt op 5.000 meter hoogte. Ze waren al erg vroeg geland (papa kon ze al voor 6 uur ’s ochtends ophalen) en toen sliep ik gelukkig nog. Ze gingen eerst zwemmen (gek: Klaas en Erwin pasten alle twee in een zwembroek van papa) en toen kwamen ze naar mij. Zeker Klaas was erg onder de indruk van mijn vorderingen omdat hij me voor het laatst op mijn afscheidsfeestje in Amsterdam had gezien.

We hebben lekker wat rondgereden, koffie gedronken, naar een Walmart gegaan – weer in een elektrisch karretje maar nu zonder aanrijdingen – en waanzinnig leuk gegeten in de Buckhead Diner.

Het was druk in de stad omdat het een lang weekend is vanwege Labor Day op maandag. Jammer dat Klaas en Erwin ’s avonds laat al weer doorvlogen naar Amsterdam.

Zondag zijn we naar de Big Bethel kerk gegaan, een gospel kerk op Auburn Avenue waar de mars naar Washington begon in de jaren zestig met Martin Luther King. Het was vroeg opstaan voor een zondag, maar wel erg de moeite waard. ’s Middags lekker in de zon aan het zwembad gelegen en gegeten. En toen nog met Evelien naar een café in Decatur gegaan voor een alcoholvrij biertje. Een soort afscheidsdrankje, want Evelien gaat morgen helaas weer terug naar Nederland.

 

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.