Weer terug in het Shepherd. Ze hebben mij gemist en iedereen is benieuwd naar wat ik allemaal heb meegemaakt. Thersita en papa hebben ervoor gezorgd dat ik het eerste uur nog even uit kon slapen, maar het drukke programma is begonnen. Met een zwaar schema, maar ook bezoek aan de dermatoloog en de oogarts voor mijn nieuwe brillen.
Natuurlijk is het jammer dat de vakantie voorbij is, maar het goede nieuws is dat ik daar zoveel complimenten heb gekregen van mensen die mij kennen, dat dat veel energie geeft om door te gaan. Ik weet waarvoor ik het doe.
Tot vier uur heb ik therapie gehad. Ging best goed. Ik heb iedereen met rechts een hand gegeven. Wenn schon, denn schon!
Vanavond met zijn viertjes weer bizon gegeten bij Ted’s Montana Grill. Erg lekker en ik ben er lopend van de auto naar toe gelopen en gewoon op een normale stoel zitten eten. Ik kan het!
Nog even Wii spelen met Charlotte en dan naar bed.
Dinsdagochtend kwam papa mijn hulpPiet met een Starbucks capo. Yammie. Ik ben al hard op weg om gold star member te worden bij Starbucks. Mag ook wel. De dag begon met Reena en Occupational Thersapy. Ze praten er al over dat ik binnenkort tussen de therapieën overdag moet lopen en dat de rolstoel dan in een hoek wordt gezet. Het lijken misschien kleine afstanden, maar toch! Iedereen is hier eigenlijk best trots op me. Ze vinden ook dat ik goed uitgerust en gemotiveerd ben teruggekomen van vakantie. Hopelijk dus snel weer (-;
Ik kreeg vandaag de bril te zien die ik tijdens het lopen op moet voor mijn balans en de correctie van mijn rechter gezichtsveld. Dat zijn echt jampotten waar ik niet blij van word. Grote prisma’s. Maar gelukkig hoef ik die alleen maar op tijdens bepaalde therapiesessies. ’s Middags heb ik wel mijn ‘gewone’ brul gekregen. Die ziet er tenminste normaal uit. De brillen zijn aangemeten door een erg gespecialiseerde oogarts die alles weet van ogen en niet-aangeboren-hersenletsel. De bril moet mij helpen om versneld beter te kunnen lopen. Ik ben benieuwd. Over vier weken moet ik terug voor controle. De bril is waarschijnlijk tijdelijk. Toen ik de bril in Roswell ophaalde stonden alle drie de dames op mij te wachten. (-;
’s Avonds Libanees gegeten met Charlotte, Dominique en papa. Was weer erg lekker!
Woensdag was weer een ouderwets drukke therapiedag. Met ook elektrostimulatie als extraatje, het aanpassen van mijn armbrace en een bezoek aan de dermatoloog omdat op mijn rug wat rode vlekken waren gekomen. Dat bleek gelukkig niets ernstigs maar heb er wel medicatie voor gekregen zodat het over een paar weken weg moet zijn.
s Middags naar het appartement en daar lekker met Charlotte, Dominique en lekkere groenten en turkey burgers van de BBQ gegeten in de tuin. Daarna terug naar de Shepherd waar laat Barrett ook weer terug komt.
Donderdag begonnen met een lekkere capo van Dominique en Charlotte. Vanmiddag na de therapie gaan zwemmen. Heerlijk deze oefeningen omdat je zoveel meer kunt in het water. Daarna naar de Cheesecake Factory waar Charlotte ons op een heerlijk diner heeft getrakteerd.
Vrijdag was een moeilijke dag voor mij. Wel gezellig begonnen, veel therapie en lekker met z’n viertjes eten in de Landmark Diner. Echt Amerikaans. Met meatloaf, ribs, Rueben sandwich en meer van dat lekkers op de kaart. Maar toen kwam het moment dat er twee weken al aan zat te komen: Charlotte ging terug naar Nederland,. Dat was voor ons beiden best een emotioneel afscheid in het Shepherd. Maar het geode nieuws is dat Charlotte in September terug wil komen.
Dominique en papa zijn me nog even welterusten komen wensen en morgen gaan we er weer voor.
Zaterdag was Lucius er weer. Opgestaan, daarna met Dominique en papa naar de Starbucks voor een capootje, een broodje mozzarella, tomaat en pesto en daarna even naar Lenox mall voor een paar cadeautjes die Dominique voor mij mee naar Nederland moet nemen.
Even lekker chillen in het appartement, oma Joke gesproken, eten bij Outback en dan afscheid genomen van Dominique. Ze is even een paar dagen terug in Nederland, maar is er gelukkig zondag weer. Dat wordt wat de komende week met papa en mij.
Zondag lekker samen met papa gechilled in het appartement. Even lekker bijkomen en toen om vijf uur waanzinnig lekker gegeten met Kathy en Rick. Ze zijn (eindelijk) even terug in Atlanta omdat ze in de zomer vaak in hun huis in Californië zitten. Rick is een groot surfer.
We hebben gegeten bij Fogo de Chão. Een Braziliaans restaurant met waanzinnige saladebuffetten en mannen met spiesen vlees die aan tafel komen en er een stuk voor je afsnijden. Topvlees en je ze snijden precies af hoe je het wilt. Rare, medium of medium-rare (wat ik het lekkerst vind).
Een mooie afsluiting van de week.
Wordt vervolgd.
Recente reacties