Het begint nu echt in zicht te komen: mijn vertrek naar Atlanta. Maandag heb ik een mooie dag gehad. De laatste therapieën, tests van prof. Erik Scherder en dr. Marsh König, bezoek van oom Tom Duin, mijn huisgenoten van de Speerstraat en een professionele masseuse van dr. Feelgood. Het was me een dagje wel.
Dinsdag ging ik eerst naar Weesp om met papa mijn rolstoel na te laten kijken (waarom maakt hij altijd van die vroege afspraken eigenlijk). Toen kwam dr. Henk Eilander voor een paar testjes, daarna nog een beetje therapie, nog een keertje fietsen in het Vondelpark en daarna eten met een heel bijzonder iemand die ik heel dankbaar ben. ’s Avonds waren mijn huisgenoten, Nevil, oom Peter en Esther nog even opdaarna lekker naar bed!
Woensdag was best druk. In de ochten vroeg mijn spalk nog laten aanpassen, veel telefoontjes en aan het eind van de middag naar Peper en Zout met Charlotte, Martijn, Johan, Hidde en papa. Daarna kwamen ook nog Myriam, Ebel, Nevil en evert. Lekker geslapen.
Donderdag was de grote dag. Lekker uitgeslapen, taarten gebracht, afscheid in Reade, een paar traantjes van en met erg lieve mensen en via huis naar Schiphol. Myriam en Ebel kwamen nog even thuis langs voor een laatste knuffel en op Schiphol waren Charlotte, Esther, Yvonne, Johan en Rein, de vader van Nanne. En Dominique natuurlijk. Gelukkig komt zij volgende week donderdag al naar Atlanta, omdat ik haar erg zal missen.
Papa en ik hebben een mooie vlucht gehad. We zzijn erg verwend aan boord en kwamen net voor een donderstorm aan. We werden geholpen door zeer aardige mensen met de bagage en daar stonden Kathy en Rick ons op te wachten. Ze zijn zo waanzinnig lief! Ik zag ze voor het eerst maar het voelde of ik ze al jaren ken. We slapen de eerste nachten bij hen thuis. Lekker buiten. Ze hebben zoveel slimme dingen in hun huis gedaan dat ik er prima kan zijn. De eerste nacht heerlijk geslapen. Vrijdag gaan we de eerste leuke dingen doen.
Vrijdag hebben we lekker gegeten in The Green Manor. Een spookhuis, vlakbij waar Kathy en Rick wonen. Met echte southern Belles in de bediening, echte Georgia food buffetten en veel geelligheid.
Op zaterdag zijn we naar een Renaissance Fair gegaan. Dat brengt Amerikanen een beetje terug in de Europese middeleeuwen. Met mooie kostuums, veel demonstraties, waarzeggers en hypnotiseurs en veel meer. Veel gasten komen zelfs in kostuums. Het was erg leuk maar ook warm. Ik ben zowaar een beetje verbrand op mijn armen. ’s Avonds heeeft Kathy heerlijk gekookt en ben vroeg naar bed gegaan.
Zondag was een lekkere uitslaapdag. Weinig gedaan. Wel heb ik Kathy en Rick (en papa) uitgenodigd voor een etentje bij de Mexicaan. Gelukkig had papa mijn oude creditcard meegenomen, dus kon ik afrekenen. Dat voelde goed.
En toen de laatste nacht voordat ik naar Shepherd ga.
Allerliefste Daan,
ik vond het een enorme eer om nog bij je geweest te zijn zaterdag voor je naar Atlanta vertrekt. Je bent een geweldige gozer en mijn hoeveelheid respect voor je is ongekend. Ik kan niet zeggen hoe enorm veel succes ik je wens en hoeveel goeds ik jou gun en ik weet dat je er het allerbeste van zal maken. Dit is inderdaad een hele nieuwe fase in het revalidatieproces, maar ik weet dat jij en alle lieve mensen om je heen ervoor gaan zorgen dat het op de best mogelijke manier zal verlopen. Hou je taai, ik zal elke dag aan je denken en het armbandje dat ik van je heb gekregen, gaat na zaterdag ook niet meer af. Alle liefs van de hele wereld, je bent een absolute geweldenaar. Heel veel knuffels van Jip.