Dit weekend heb ik op het eiland even mijn stok aan de wilgen gehangen. Natuurlijk: ik kan al bijna zo’n half uur zonder stok lopen, maar wel als er iemand naast me mee loopt en dan tijdens therapie. Binnenshuis loop ik ook al stukjes zonder stok. Maar toen ik zaterdag lekker heb gevaren en daarna languit uit ben gaan rusten, vond ik het wel leuk om hem (even) aan de wilgen te hangen. Dan kan de stok alvast wennen. Want de dag dat hij er blijft hangen komt er aan!
PS Mijn stok heeft een schutkleur dus zoek hem in de wilg. De mooie stok is een lief cadeau van Els en Emile Verbunt. Kijk maar eens op www.ninee.nl
Recente reacties