Het is de laatste week van het jaar. Voor mij was 2014 een jaar waarin mijn wereld gelukkig weer een positieve draai kreeg omdat ik met papa en Do naar Atlanta ben gegaan. In Nederland was ik uitbehandeld na mijn ongeluk in 2013 waarbij ik ernstig hersenletsel opliep. Hier, in de Shepherd in Atlanta, ben ik gelukkig echt enorm vooruitgegaan – ook al vind ik het nog veel te langzaam gaan. Op de foto zit ik met Dominique op het bekende bankje bij Shepherd Pathways.Daar drinken we koffie en rookt Dominique af en toe een sigaretje.
Vandaag weer naar het grote Shepherd. Daar worden straks ook twee filmpjes opgenomen die ik binnenkort op de site zal zetten. Aan het eind van deze week gaat Dominique even terug naar Nederland, maar volgende week komt Evelien om veel te leren van de therapeuten hier. Ik verheug me er erg op, want Evelien is echt een topper.
In het Shepherd is mijn therapie even afgebroken omdat ik last kreeg van mijn enkel. Dat is vervelend als je daar pijn aan hebt. Ik krijg ook binnenkort een nieuwe (Amerikaanse) brace die speciaal wordt aangemeten. De oude ademt niet zo lekker en beperkt ook een aantal bewegingen.
Het nadeel van nieuwe braces (en casts) is dat het altijd even duurt voordat ze echt goed zitten. Mijn gipsen enkel cast is nog steeds niet echt goed en wordt dan ook volgende weekopnieuw gemaakt.
We hebben ’s avonds in Lenox gegeten bij Zinburger (had ik zin in) en ik heb een paar nieuwe boeken gekocht om het lezen verder mee te oefenen.
Dinsdag vroeg naar Shepherd. Daar kreeg ik te horen dat ik vanochtend niet hoefde te lopen maar dat ze allerlei oefeningen gingen doen met mijn arm, mijn bovenlichaam en mijn buikspieren. Katie en Becky wilden mijn been en enkel ontzien zolang die nog pijnlijk is.
Snel geluncht in het Shepherd restaurant en daarna naar Pathways voor speech therapy. Ik heb het maar druk zo aan het eind van het jaar…
Papa heeft weer een keer pizza gemaakt. Daar ben ik altijd bij om na een dag dat ik ‘zwaar heb getafeld’ omdat ik dan maar een klein puntje hoef te eten (-; Daarna mijn nieuwjaarswens op video opgenomen. In het Nederlands en het Engels. Best stoer toch voor iemand die een paar maanden geleden nog behoorlijke woordvindproblemen had.
Woensdag was het 31 december. Net als altijd een gewone werkdag. Om kwart over acht de deur uitgegaan naar het Shepherd. Drie uur therapie stond me daar te wachten. Weer helemaal full speed ahead, want mijn enkel doet geen pijn meer. Lopen met (en zonder) stok, balansoefeningen, armoefeningen, fietsen met elektrostimulatie… het hele programma. Ook veel aandacht voor mijn bovenlichaam. Drie uur aan één stuk is best veel.
Daarna snel naar huis, even een power nap en dan naar de film. Selma. Die is net uit en gaat over de strijd voor gelijke rechten met Martin Luther King. We zijn naar de bioscoop aan de overkant bij Phipps gegaan. Die hebben echt waanzinnige stoelen waar je bijna in kunt liggen!
En om half negen ’s avonds waren we thuis. In Nederland was het al nieuwjaar geworden toen de film begon, maar hier hebben we nog alle tijd. Lekkere hapjes, tv gekeken, spelletjes gedaan en toen werd het 12 uur. Een nieuw jaar. Ook voor mij. Het afgelopen jaar heeft me veel gebracht. Zeker omdat we toen ik in Nederland uitbehandeld was naar Amerika gingen. Daar ben ik erg vooruit gegaan. En dat gebeurt nog steeds. In 2015 gaan we terug naar Nederland en dan wordt er voor mij een aansluitend programma gemaakt door de echte topspecialisten van Nederland. Ik heb er zin in. Ook om weer alle vrienden binnen handbereik te hebben.
Donderdag lekker uitgeslapen. Dominique gaat vandaag terug naar Nederland voor bijna twee weken om te werken. We hebben eerst samen de correspondentie gedaan, lekker gebruncht in huis en we gaan nog de nodige oefeningen doen. Daarna hebben we haar naar het vliegveld gebracht. Ook al is ze maar even weg, ik zal haar wel missen.
Vrijdag was het de eerste dag weer samen met papa. Vroeger opgestaan dan normaal, want papa is sowieso altijd al vroeg op. Hij heeft wel chocoladecroissants gemaakt voor bij het ontbijt. Ik heb hem wel verrast. Ik ben zelf opgestaan, heb me zelf uitgekleed en ben naar de douche gegaan. Ik heb zelfs het horlogebandje links met mijn rechterhand uitgekregen.
Maar: een bizar klein ongelukje zat in een klein hoekje. Ik heb de telefoon van papa per ongeluk laten vallen terwijl ik op de wc zat. En ja: hij ging kopje onder. Dat werd dus naar de Apple Store meteen nadat we klaar waren met de therapie in de Shepherd. Geen lunch. Daar moest de iPhone 5S worden besteld omdat het een unlocked Europees model is.
Toen naar Shepherd Pathways voor de allerlaatste speech therapy uit het programma. Ik heb een twee centimeter dik pak huiswerk meegekregen. Met uitleg aan papa. Elke dag moeten we een klein uurtje aan de bak hiermee en dan over drie weken terug naar Aunie om te kijken hoe het gaat. Dan bepaalt zij hoe we verder gaan. Wel jammer, want Aunie zal ik erg missen. Zij is een toppertje! Ik krijg vanaf volgende week 15 uur Physical en Occupational Therapy in de Shepherd. Plus counseling, music therapy en algemene begeleiding in Pathways en dan eind februari terug naar Nederland. Daar wordt nu aan een programma voor mij gewerkt.
We hebben thuis gegeten en wat gelezen en gehangen. Ook naar Youp van ’t Hek gekeken, maar dat was toch best soms een beetje moeilijk omdat ik natuurlijk anderhalf jaar al een beetje uit de running ben. Maar wel lachen.
Zaterdag even uitgeslapen en toen de plannen voor de dag gemaakt. Natuurlijk terug naar Apple (de telefoon bleek al binnen een dag te zijn aangekomen: dan je Apple), boodschappen doen en een leuke papa/zoon middag en avond met een beetje cultuur. We zijn eerst kort naar de dierentuin geweest, toen Mexicaans gegeten en daarna naar Dad’s Garage. Dat was te leuk! Een klein theater waar comedy en improvisatie toneel wordt gespeeld. Ik heb me suf gelachen. Een van de mooiste avonden van het jaar (inclusief vorig jaar in Atlanta). We waren best laat thuis, maar wel vrolijk!
Zondag een lazy Sunday. Spelletjes gedaan, boodschappen in huis gehaald en we zijn lekker gaan eten met Barrett in Twin Peaks. Dat is een soort moderne Hooters maar dan veel beter. Met lekkerder eten en vriendelijke bediening.
Toen naar huis, slapen en klaar voor de nieuwe week!
Recente reacties