De Kerstweek is begonnen. Niet dat het voelt als kerstvakantie, want Kerst wordt hier niet zo heftig gevierd als in Nederland. Sterker: Tweede Kerstdag moet ik gewoon trainen in de Shepherd.
Vandaag begonnen we in het Shepherd en daarna naar Pathways. In Pathways heb ik nog tot het einde van het jaar Speech Therapy van Aunie. Daarna stopt dat, maar ga ik door met Nancy en Thomas. Wel jammer want Aunie is echt erg leuk.
Vanmiddag ook dr. Fadia gezien voor een controle van mijn rechterhand. Die is de laatste tijd soms erg koud en daar moet wat aan gebeuren.
We hebben maandag met Howard thuis gegeten. Supergezellig met hem altijd. We hebben gevulde courgettes gegeten en appeltaart toe. Zelfgemaakt door Dominique. Maar toen kwam er een waanzinnige verrassing. Howard heeft een vriend die om de hoek woont en als hobby ijs maakt. Trav Carter. Hij is eigenlijk advocaat maar maakt het meest waanzinnige ijs onder de naam de Leaping Cow. Nou… dat is lekker! Hij heeft twee bekers gehaald: chocolade en pistache. Allebei supervers met alleen natuurlijke ingrediënten. Lekker! Waanzinnig. De pistaches komen uit Syrië en zijn in Istanbul op de markt gekocht. Te gek allemaal.
Goed geslapen en vandaag weer een therapie in Pathways – inclusief het maken van een nieuwe nachtspalk voor mijn enkel – en hard werken in het Center. Om 13 uur heb James Shepherd ontmoet, de zoon van de oprichters van het Shepherd Center en waarvoor het allemaal begonnen is. Hij is nu de Chairman of the Board. En we spraken ook met de CEO: Gary R. Ulicny. Met hen praten we over mijn verhaal, het Daan Theeuwes Fonds, onze plannen en hoe we samen sterker kunnen worden. Erg spannend. Zeker ook omdat ze ons erg willen helpen om ook in Nederland de goede revalidatiemogelijkheden te krijgen voor jongeren.
Woensdag was een normaal programma hier – ook al was het Kerstavond. Ik heb gewoon hard gewerkt en de nachtspalk opgehaald en gepast. Toen naar huis om ons te verkleden voor een heerlijke Kerstavond bij Sarah en Lee Nunn. Hun leuke dochter Nora en haar vriend Usman waren er ook. We hebben heerlijk gegeten en een erg gezellige avond gehad. Laat naar bed.
Op Eerste Kerstdag (hier hebben we er maar één) lekker uitgeslapen, een mooi Kerstontbijt gehad en daarna naar Pathways waar Barrett heerlijk voor ons allemaal heeft gekookt. Een Turducken. Wat dat is? Dat vertel ik in een ander verhaal maar het was superlekker. En gezellig.
Ons eigen Kerstdiner hebben we maar uitgesteld, maar wel cadeautjes onder de kerstboom uitgepakt. Ik ben erg verwend. Met luchtjes, spellen, een trui en meer. Ik had zelf ook cadeautjes uitgezocht en gekocht voor Dominique en papa. Ook die vielen erg in de smaak. Papa moest zelfs een keertje huilen.
Vrijdag leek het wel zaterdag. Het was hier een werkdag, maar toch bleek dat veel mensen vrij hadden genomen. Ik moest ’s ochtends werken (hard) en daarna werd er nog even naar mijn nachtbrace gekeken. Die deed pijn. Er is wat aan gedaan, maar het is nog niet helemaal top.
’s Middags hebben we de ring die ik Dominique heb gegeven geruild voor een andere maat. Ik kan ook niet alles weten. En we hebben lekker aangerommeld. En de Kerstham stond eindelijk op tafel. Erg lekker met de glaze.
Zaterdag lekker veel gedaan. Ontbijten, daarna naar Lenox Mall om nog wat cadeautjes te kopen voor verjaardagen in Nederland, een lekkere Starbucks espresso te drinken en daarna met papa even de stad in. Thuis nog veel geoefend met lezen, het huiswerk van Aunie, rekenspellen en meer. Maar daarna wel lekker gaan eten bij Twin Peaks. Dat is een soort Hooters met frisse bediening maar dan met veel lekkerder eten. Twin Peaks blijkt hier om de hoek te zitten en we zijn er nog nooit eerder geweest. De moeite waard kan ik zeggen. Thuis nog even het boek van dr. Seuss in en Quizduel spelen. En voor je het weet is het zondag.
Zondag ben ik – samen met papa – naar Top Nails gegaan. Voor een pedicure en manicure. Ik heb dat nodig na de operatie aan mijn grote teen en mijn vingernagels groeien echt als kool. Die moeten bijna elke week worden geknipt. Dat is belangrijk omdat ik ’s nachts de neiging heb nog wel eens op mijn hoofd te krabben en dan blijkt de operatiewond na 8 keer open en dicht toch nog steeds erg kwetsbaar.
Papa was erg angstig bij de pedicure. Wel lachen. Daarna boodschappen bij Kroger gedaan en naar huis om wat te lezen en tv te kijken. We hebben het laatste stuk ham gegeten. Ik moet zeggen: erg lekker.
Morgen begint de laatste week van het jaar. Een jaar dat voor mij de wereld weer positief veranderde.
Recente reacties