Mijn ‘”vaste” rolstoel is terug naar Nederland! Ik heb hem eigenlijk niet meer nodig. Voor de lange afstanden (en shoppen) heb ik een lichtgewicht stoel, maar eigenlijk loop ik alleen maar. Toen zaterdagavond papa op Atlanta met de rolstoel incheckte was dat eigenlijk een erg emotioneel moment. Daar stond die dan. De rolstoel. Met zijblad, voetensteun,. speciale zitting, aangepaste rug… Symbool van een periode die nu gelukkig voor een groot deel achter me ligt.
Het inchecken ging alleen niet zonder slag of stoot. De KLM in Atlanta vond dat we extra moesten betalen voor de rolstoel. En dat terwijl we als veelvliegers extra bagage mee mogen nemen, rolstoelen sowieso vrij zijn en de KLM in het afgelopen half jaar al ruim 35 dikbetaalde tickets dankzij mij heeft mogen verkopen. Gelukkig is na veel vijven en zessen de rolstoel toch meegegaan. En toen kwam nog een verrassing: een parkeerbon. Omdat we net iets te lang bij de incheckbalie hebben gestaan. Zo zie je maar, de rolstoel gaf zich niet zonder slag of stoot gewonnen. Maar ik heb er dan ook heel lang lekker in gezeten en ben er in op veel plekken geweest!
Recente reacties